นามที่ใช้เรียกทั่วไป ไม่เจาะจงว่าเป็นคนใด สัตว์ใด สิ่งใด เช่น
บุคคล ได้แก่ ครู่ พ่อ แม่ พี่ น้อง นักเรียน
สัตว์ ได้แก่ นก ช้าง ลิง ปลา แมว สุนัข
สถานที่ ได้แก่ บ้าน โรงเรียน วัด สะพาน ถนน ตลาด
นามธรรม ได้แก่ ชื่อเสียง อำนาจ เกียรติ อายุ บุญ บาป การเงิน การคลัง
นามที่เป็นชื่อเฉพาะของคน สัตว์ สิ่งของ หรือสถานที่ ใด ๆ เช่น
บุคคล ได้แก่ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี พระยาอุปกิตศิลปสาร
สัตว์ ได้แก่ เจ้าพระยาไชยยานุภาพ(ช้างพระที่นั่งของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช) มอม
สถานที่ ได้แก่ ภูเก็ต พัทยา พังงา
สิ่งของ ได้แก่ พระไตรปิฏก
นามที่เป็นคำเรียกชื่อหมวดหมู่ของคน สัตว์ สิ่งของ ส่วนมากจะวางอยู่หน้าสามานยนาม หรือบุรุษสรรพนาม
บุคคล ได้แก่ คณะนักเรียน กลุ่มสมาชิกวุฒิสภาพ กองลูกเสือ
สัตว์ ได้แก่ โขลงช้าง ฝูงปลา หมู่แมลง
สิ่งของ ได้แก่ ช่อดอกไม้ กองฟาง ทะลายมะพร้าว
สถานที่ ได้แก่ หมู่ปราสาท กรมสามัญศึกษา
นามที่บอกชื่ออาการ ความเป็นอยู่ คุณลักษณะและภาวะต่าง ๆ ที่ไม่มีตัวตน ส่วนมากจะมีคำว่า การ หรือ ความ นำหน้า
การ นำหน้าคำกริยา เช่น การเรียน การกิน การเล่น
ความ นำหน้าคำวิเศษณ์ หรือกริยาเกี่ยวกับจิตใจ (นามธรรม) เช่น ความร้อน ความคิด ความฝัน ความดี ความชั่ว ความเกียจคร้าน ความรุ่งเรือง ความก้าวหน้า ความเสียหาย ความดับสูญ